نگاهی اجمالی بر اکوکاردیوگرافی حیوانات کوچک

تعریف، عملکرد و آموزش کاردیولوژی گروه پزشکی در ایران با سایر نقاط جهان تفاوتی ندارد، در کشوری مانند انگلستان نیز جایگاه یک کاردیولوژیست در گروه دامپزشکی کاملا تعریف شده است چرا که دامپزشکان پس از تحصیل در رشته دامپزشکی و چند سالی اشتغال به امور تشخیص و درمان، علاقمندی و کسب تبحر در مباحث کاردیولوژی از طریق مصاحبه امکان ادامه تحصیل در رشته کاردیولوژی دامپزشکی را در دانشگاهی مانند کمبریج پیدا خواهند نمود. به عبارتی دامپزشک متخصص کاردیولوژی در انگلستان امور مربوط به تشخیص و درمان بیماری­های قلبی در حیوانات مختلف را عهده­دار می­باشد و شاید تفاوت موجود با یک کاردیولوژیست گروه پزشکی مشابه تفاوت بین یک دامپزشک عمومی و یک پزشک عمومی است. اینکه سیلابس­های آموزش دوره دامپزشکی در کشورهای مختلف متفاوت است نیز امری کاملا مشخص است کما اینکه اگر یک دامپزشک ایرانی تحصیل کرده در کشور ترکیه قصد معادل­سازی مدرک خود را در وزارت علوم داشته باشد باید تعدادی از واحدهای اختصاصی را در دانشکده­های داخل انتخاب نماید،  این مهم در کشوری مانند کانادا تا جایی پیش می­رود که فرد، حتی نیاز به شرکت در آزمون­های استانی و ملی را دارد. از آنجایی ذکر این مطالب را برای ورود به موضوع لازم می­دانم که بحث بومی­سازی کاردیولوژی دامپزشکی در ایران نیازمند دقت در موارد عدیده­ای است که این مهم تنها از طریق تعامل بین متخصصین بیماری­های داخلی (دام‌های کوچک و دام‌های بزرگ)، کلینیکال پاتولوژی و تصویربرداری تشخیصی میسر می­­گردد. دانشجویان دوره دکترای حرفه­ای دامپزشکی در ایران تعداد واحد­هایی که مشخصاً در رابطه با تصویربرداری تشخیصی، کلینیکال پاتولوژی و بیماری­های داخلی دام­های کوچک انتخاب می­نمایند بیش از انگشتان دو دست نیست و البته پرداختن به مباحث قلب در واحد­های ارائه شده نیز نبایستی از نظر دور بماند. رشته های تخصصی بیماری­های داخلی دام کوچک، کلینیکال پاتولوژی دامپزشکی و رادیولوژی (تصویربرداری تشخیصی) دامپزشکی در کشور وجود دارد. اقبال عمومی برای تاسیس کلینیک و بیمارستان دام­های کوچک در کشور دارای افزایش روز افزون است و تاسیس درمانگاه اختصاصی دام­های کوچک در کشور امکان پذیر است. متخصصین بیماری­های داخلی دام­های کوچک از امتیازی ویژه برای تاسیس کلینیک­های تخصصی برخوردار هستند و دانش و مهارت مرتبط با سمع قلب و ریه، خواندن نوار قلب، رادیولوژی قلب و ریه، اکوکاردیوگرافی و کلینیکال پاتولوژی در حال افزایش دائم است. اما وضعیت دلخواه استفاده بهینه از دانش و امکانات موجود برای ارائه بهترین خدمات به کاندیدها و بیماران قلبی دام­های کوچک در مراکز دامپزشکی اعم از درمانگاه­های عمومی، تخصصی و بیمارستان­هاست. در این مقاله سعی بر آن است تا بر اساس مطالب ارائه شده یک دامپزشک در مقطع دکترای حرفه­ای، امکان افزایش بیش از پیش توان تشخیص و درمان بیماری­های قلبی را با استفاده از مودالیته اکوکاردیوگرافی کسب نموده و الگویی شخصی و پایدار، برای ارتقا خدمات کاردیولوژی در مرکز خود ایجاد نماید.